Stanisław Gruczyński (Gruszczyński!)
 
urodzony 22.09.1813, Wieluń
święcenia kapłańskie 09.1836
zmarły 20.04.1881
pochówek

Parafie:


Elenchusy:
W-1841, W-1850-1851, W-1857, W-1872-1873

Dodatkowe informacje:
2. Z Turku w Kaliskiem. Rok 1881 D. 20 kwietnia b. r. umarł w 68 r. życia a 45 kapłaństwa ks. Stanisław Gruczyński, prałat, proboszcz kapituły koli. Kaliskiej, dziek. dek. Tureckiego i zarządzający tamtejszą parafją. Urodź, się ks. Gr. w r. 1813 z rodziców mieszczan w Wieluniu. Tamże odebrał naukę świecką w Szkole Wydziałowej, pod przewodnictwem xx. Pijarów będącej. SeminaJjum ukończył w Włocławku. Wyświęcony na kapłana r. 1836 w wrześniu, pełnił przez pół roku obowiązki wikarjusza w mieście Sulejowie, następnie w kollegjacie kaliskiej. Od r. 1840 zarządzał jako naj starszy wikarjusz parafją tłokinicką, należącą do xx. Wikarjuszów Kollegiaty. Od r. 1833 przeniósł się do parafji Goszczanowa w dekan. 'Stawskim, i pełnił tu obowiązki proboszcza do r. 1868.-W tym roku po usunięciu z woli Rządu z Turku księdza kan. Węgrowskiego, tamecmego proboszcza i dziekana dotąd żyjącego, objął ks. Gruczynski zarząd parafją Turek a z nią obowiązki dziekana. Jeszcze będąc wikarjuszem Kollegjaty, śp. ks. Stanisław miał sobie przez władzę duchowną poruczane rozmaite obowiązki inne, kapłańskie, których z pilnością i poświęceniem się dopełniał. I tak w r. 1839 zastępował przez pół roku prefekta w szkołach kaliskich; był przez kilka lat obrońcą Sakramentu małżeństwa przy sądzie Konsystorza Kaliskiego, następnie fiskalisem; w r. 1844 zastępował dziekana kaliskiego dekanatu. Jako dziekan turecki, powołany został w r. 1869 na assesora Konsystorza Kaliskiego. Od r. 1857 był kanonikiem gremialnym Kapituły kaliskiej a od r. 1877 prałatem proboszczem tejże Kapituły. Wszędzie i zawsze, gdzie Bóg umieścił śp. ks. Stanisława, starał się on, obok czujnej pracy około dusz, utrzymać porządek w kościele i zabudowaniach plebańskich. W Tłokini część kościoła odmalował, w Goszczanowie ołtarze odzłocił i nowe apparaty niektóre sprawił; w Turku podobnież sam kościół reparował i upiększał, i piękny wikarjat pobudował. W całem życiu swojem śp. ks. Stanisław przestrze-W całem życiu swojem śp. ks. Stanisław przestrzegał bardzo decorum kapłańskiego, sam w swem postępowaniu i w kollegach kondekanalnych. W zarządzie dekanatem był to nie zwierzchnik ale kolega, a prawie sługa, i gdzie tylko mógł, śpieszył z usługą, gotów sobie niejednej przyjemności odmówić, aby tylko kollega kondekanalny przykrości nie doznał. O innych jego dobrych uczynkach a mianowicie o wylaniu się dla dobra rodziny i wielu nieszczęśliwych, wieleby się tu powiedzieć dało, gdyby się godziło. Niech mi przecież wolno będzie dla naszej wspólnej nauki powiedzieć, że kilku kapłanów djecezji naszej zmarłemu ks. Gruczyńskiemu wyłącznie zawdzięcza swe stanowisko. Po takie m pracowitem życiu, w którem przy nadzwyczaj ekonomicmem ale nie skąpem życiu, oszczędził nieco grosza, ten oddał w części, bo 20,000 złotych na reparację kościoła w Turku, częścią oddał za życia rodzinie. Dotknięty od roku chorobą serca, leżał przez 9 miesięcy w łóżku i przez ten czas obok pomocy lekarzy, przyjmował pomoc duchowną w śś. Sakramentach, gotując się na śmierć i zasnął w Panu, temiż Sakramentami opatrzony w dzień śmierci, d. 20 kwietnia o godz. 7 rano. Na pogrzeb jego zjechali się, oprócz duchowieństwa dekanatu tureckiego, członkowie Kapituły kaliskiej i kapłani z dekanatów obcych-kaliskiego 5, konińskiego 2, słupeckiego 1, kolskiego 3. Razem 47 kapłanów. Pogrzeb ten odbył się z wielką okazałością w Turku d. 23 kwietnia. Trumnę, nieśli kapłani naprzemian, urzędnicy powiatu tureckiego z b. naczelnikiem powiatu i komisarzem włościańskim, mieszczanie i włościanie. Kondukt prowadził W. ks. Górski, kan. kol. kujawskiej dziek. kolski. W czasie całego obrzędu powiedzieli mowy pogrzebowe ks. Przy wieczorek, proboszcz ze Spi-cimierza w kościele przy wprowadzeniu ciała, ks. Kobyliński kazanie, a ks. Sandomierski Józef przy grobie. Przegląd Katolicki 1881, nr 21 Nadesłała: Grażyna Krajewska Nazw. Gruszczyński tylko w elenchach: W-1857, W-1872.